dadi menungo pancen kudu ngerti toto
ora keno sakwiyah-wiyah marang sepodo podo

menungo okeh sing ora iso rumongso
naliko sugih bondo, lan kesehatan kroso koyo dewo
rumongso ora butuh marang tetonggo
-------------------------------------
[Percusion]
[Intro]

[solo]
Menungo akeh sing ora iso rumongso
Naliko sugih bondo, sehat lan kuwat, 
rumongso koyo dewo

Ora butuh pitulungane wong liyo,
Asring lali yento, 
urip iku mung sedelo.

Kabeh koyo gampang, sembarang iso digape
ngremehke liyan, ono ing samubarang
Nglalekno piwulang, rodo urip terus muter
Sing saiki neng dhuwur, mbesuk bakal neng ngisor

[interlude]

Ono ugo lelakon, seng katemah nang ngisor
Koyo nandang pitunan, 
tekan kelaran (aduh biyung)

Ora iso tatak, 
anane mung nyalahke kahanan
lali kelakuakne yen 
deke pas lagi ungul, sehat lan kuwat

nyepeleke konco, nyepeleke kluargo
Ratau ngrungoke opo sing dituturke
san ambruk gero-gero koyo kebo dikeluhi
mubeng minger mbingunki rapandak yen pas bagusi

[Instrumental]

[Outro]
urip kudu semeleh, kabeh kahanan ditomo kanti prasojo
opo sek ditandur mesti bakal dipioleh
iku jenenge ngunduh wohing pakarti (he he he)
manungso iku mung sakdermo nglakoni

[fading end]


Saiki, kabeh wis owah, nasibe wes kebalik
Sing biyen sombong, saiki kudu ngempet tangis
Ngarep-arep tetulung saka wong-wong sing biyen diremehke
Nanging jeru atine isih angel nampa kasunyatan iki

Roda urip terus muter, tanpa pamrih
Opo sing biyen kok sepeleke, saiki dadi titik balik
Mergo urip iku ora mung bab bondo lan kuwaso
Nanging bab piwulang, welas asih, lan kebecikan sing ora owah

Mbok menawa iki lelakon sing kudu dipelajari
Kabeh kang tumindak bakal bali marang jati
Urip mung sawang-sinawang, luwih apik eling lan waspada
Aja nganti nekani wektu, mung tinggal sesal lan ra rasa.
--------------
Wektu kasil ora langgeng,
Ora ngerti kapan bakal mlarat utawa ringkih
Kesehatan sing saiki dianggep abadi
Saiki kuat, mbesuk bisa ambruk tanpa kendhali

Tetep aja kesusu nglalekake wong liyo
Merga nalika suwung, sopo sing bakal nulungi
Bondo ora bisa mbayar kabeh rasa,
Tapi kanca sejati ora ninggalke sampek kowe dhasar lemah

Ono mongsone bondo entek,
Kekuatan mboko setithik ilang,
pakulitan soyo suwe soyo kendo
Wektu-wektu susah, bareng kabeh ilang,
Banjur tangi, rumongso sepi lan dhewekan.

Tetangga sing biyen dianggep sepele,
Saiki malah dadi papan golek pangayoman.
Nanging, apa tetangga isih gelem mbukak lawang?
Merga urip iku, kekancan iku kudu dijaga, ora mung yen butuh.

Urip mung sedhela, kanca lan tetangga iku pepadhaning cahya.
Opo artine sugih bondo yen atimu mlarat lan ora duwe kanca?
Tetepana urip nganggo rasa eling lan rumangsa,
Merga ing dina mbesuk, sing tulung marang awakmu ora mung bondo,
Nanging tangisane kanca sing tulus lan nyata.